پادکست/ "اساس دین حُبِّ حضرت صدیقه است"

پادکست "اساس دین حُبِّ حضرت صدیقه است" برگرفته از سخنان حجت الاسلام قنبریان در آخرین سخنرانی(قسمت 26) سلسله مباحث "سیر و سفر آخرت".

نقل می‌کنند روزی ابوذر به دیدن سلمان رفت و دیگی در منزل او بر سر بار بود، در اثنای صحبت با یکدیگر دیگ سرنگون شد و هیچ از مرق و چربی آن بر زمین نریخت. ابوذر از این معنا بسیار تعجب نموده، سلمان دوباره دیگ را بر سر بار گذاشت و مشغول صحبت شد. باز دیگ سرنگون شد و هیچ از مرق و چربی آن بر زمین نریخت، تعجب ابوذر زیادتر شد، وحشت‌زده از خانه سلمان بیرون آمد و در شگفتی این حال تفکر میکرد، ناگاه بیرون از خانه سلمان با #امیرالمومنین ع ملاقات نمود، حضرت فرمود: "چرا از خانه سلمان بیرون آمدی و سبب وحشت تو چیست؟ " عرض کرد: "چنین امری از سلمان مشاهده کردم و به این سبب متعجب و متحیر شدم." فرمود: "ای اباذر اگر سلمان تو را خبر دهد از آنچه که می‌داند خواهی گفت خدا رحمت کند کشنده سلمان را."

و به روایت شیخ مفید چون آن حضرت به نزد سلمان آمد فرمود: "ای سلمان، مدارا کن با مصاحب خود و ظاهر مساز در نزد او چیزی را که تاب نیاورد."

دانلود پادکست "اساس دین حُبِّ حضرت صدیقه است" | شنیدن:

حیدر کرار

السلام علیک یا علی بن ابی طالب

برای دریافت در اندازه‌ی بزرگ روی عکس کلیک کنید ./

پست اول از بخش اینفوگرافیک است.

منبع: فرهنگ‌نیوز

آخ

داشتم از ویکی پدیا این صفحه رو میخوندم  به یه جایی اش رسیدم برام جالب

نوشته بود : ... به گفتهٔ دنیس صوفی، روایتِ طبری از گفته ابوبکر در بستر مرگ «کاش خانهٔ فاطمه(س) را، اگر هم به قصد جنگ بسته بودند، برنگشوده بودم» به طور تلویحی به این معناست که خانه فاطمه (س)ممکن بوده به زور باز شده باشد.وی می‌افزاید احادیثی که بر دخیل بودن فاطمه(س) در رویدادهای پس از مرگ پیامبر دلالت دارند، با وجود جانب دارانه بودنشان حاوی حقیقت هستند. به این دلیل که اهل سنّت نتوانستند به طور کامل آنچه را که به وضوح برای باز سازی تاریخشان زیان آور بود محو کنند: این مساله که فاطمه(س) با ابوبکر بر سر ضبط خلافت و املاک پیامبر دعوا داشته است، اینکه فاطمه(س) هیچ گاه او را به خاطر کارهایش نبخشید، و اینکه مرگ او برای مدتی (احتمالاً به خواست خود فاطمه(س)) مخفی نگاه داشته شد تا مانع سرپرستی ابوبکر از مراسم کفن و دفن فاطمه(س) شود ...

و منطق شهید مطهری هم خوندنی است :

مرتضی مطهری وصیت فاطمه(س) به علی(ع) در دفن وی در هنگام شب را سیاستی برای ممانعت از حضور کسانی در مراسم تدفین می‌داند که به گفته مطهّری دشمنان فاطمه(س) بودند:

«علی جان خودت مرا غسل بده و تجهیز و دفن کن. شب مرا دفن کن، نمی‌خواهم کسانی که به من ظلم کرده‌اند در تشییع جنازه من شرکت کنند.» تاریخ کارش همیشه لوث است. افرادی جنایتی را مرتکب می‌شوند و بعد خودشان در قیافه یک دلسوز ظاهر می‌شوند برای اینکه تاریخ را لوث بکنند، عین کاری که مأمون کرد: امام رضا(ع) را شهید می‌کند، بعد خودش بیش از همه مشت به سرش می‌زند و فریاد می‌کند و مرثیه سرایی می‌نماید، و لهذا تاریخ را در ابهام باقی گذاشته که عده‌ای نمی‌توانند باور کنند که مأمون بوده است که امام رضا(ع) را شهید کرده است. این لوث تاریخ است. زهرا(س) برای اینکه تاریخ لوث نشود فرمود مرا شب دفن کن. لااقل این علامت استفهام در تاریخ بماند: پیغمبر یک دختر که بیشتر نداشت، چرا باید این یک دختر شبانه دفن بشود و چرا باید قبرش مجهول بماند؟! این بزرگترین سیاستی است که زهرای مرضیه (س)اعمال کرد که این در را به روی تاریخ باز بگذارد...

 

 

8 آبان «روز مباهله» و این پست داستان مباهله

http://bit.ly/1aTeuUB

مدینه اولین باری است که میهمانانی چنین غریبه را به خود می‌بیند.
کاروانی متشکل از شصت میهمان ناآشنا که لباس‌های بلند مشکی پوشیده‌اند، به گردنشان
صلیب آویخته‌اند، کلاه‌های جواهرنشان بر سر گذاشته‌اند، زنجیرهای طلا به کمر بسته‌اند
و انواع و اقسام طلا و جواهرات را بر لباس‌های خود نصب کرده‌اند.

وقتی این شصت نفر برای دیدار با پیامبر، وارد مسجد می‌شوند، همه
با حیرت و تعجب به آنها نگاه می‌کنند. اما پیامبر بی‌اعتنا از کنار آنان می‌گذرد و
از مسجد بیرون می‌رود هم هیأت میهمانان و هم مسلمانان، از این رفتار پیامبر، غرق در
تعجب و شگفتی می‌شوند. مسلمانان تا کنون ندیده‌اند که پیامبر مهربانشان به میهمانان
بی‌توجهی کند به همین دلیل، وقتی سرپرست هیأت مسیحی علت بی‌اعتنایی پیامبر را سؤال
می‌کند، هیچ کدام از مسلمانان پاسخی برای گفتن پیدا نمی‌کنند.

بقیه داستان در ادامه مطلب