هر لحظه به شکلی بت عیار بر آمد

هر لحظه به شکلی بت عیار بر آمد ، دل برد و نهان شد

                                  هر دم به لباس دگر آن یار برآمد ، گه پیر و جوان شد   

گه نوح شد و کرد جهانی به دعا غرق ، خود رفت به کشتی

                                  گه گشت خلیل و به دل نار برآمد ، آتش گل از آن شد           

می گشت دمی چند بر این روی زمین او ، از بهر تفرج

                                 عیسی شد و بر گنبد دوار برآمد ، تسبیح کنان شد

رومی سخن کفر نگفته است و نگوید ، منکر نشویدش

                                    کافر بود آن کس که به انکار برآمد ، از دوزخیان شد